ÇİLİNGİR CENAZESİ

(Nazım'a en derin sevgi ve saygılarıma...)

Ne zaman buluşsa kirpiklerin
Haritası çıkarılmamış bir deniz
Ölüyor
Kalbimin karanlık yüzünde

Hapsedilmiş bir delilik çırpınıyor
Derinlerde, çatlıyor
Neşemin katmanları
Ben,
Artık,
Bildiğin,
O bildiğim ben değilim.
Eskiden birmiş içim dışım
Şimdi dışıma çıktı içim
Beni mutluluk tutuyor.

Törpüledim sivri hayallerimi
Toz pembe dillerim var
Ne güzel!
Yılan deliğinde kalsın
Ayılanın deliliği bize yeter
On yüz bin yalancık
Atıyorlar bu devirde
Genç kızların gazozuna
Şımarmak yok bundan böyle.

Yeni doğmuş yıldızları bayıltıyorum
Sarılıp uyumasınlar diye
Naif bilgeliğime
Evde baykuş besliyorum ben
Ondan korkuşun,
Ondan her gece ava çıkışım
Pişmanlığının bahçesinde

Zebra olmak da ayıp değil
Bela olmak da.
Hatta mide kanamasından ölmek de
Ayıp değil.

Geçtim tutkudan
Nutkumu tutturan
Rakının bile tadı kalmamış
İzmir git gide soluyor içimde.