NE ÇOK SEVİLDİĞİNİ, ARTIK ÇOK GEÇ OLDUĞUNU

Kurutulmuş bir gül var aramızda
Yorgun bir akşamüstü diyaloğu gibi durur
Benzi solmuş, hastalıklı bir sarı almış yerini
İlk yaz güneşinden hediye imbat pembesinin
Orada burada bir kaç kahverengilik görürsün
Nişânıdır içine attığı gözyaşlarının
Goncasını açamadan solduğunda...

Kurutulmuş bir gül var aramızda
Dehşet dolu gözlerle bakar yüzüme
Boynu bükük, zorla yaşatılan bir sevda misali
Tuttuğun yeri kalır elinde
Baktıkça ağlarım, bana yadigârındır
Aynı hüznü taşır hep - ki tek tarifi
Bir şarkı sözünün büyük yazılan iki satırında...