NEDENSE

Sabaha karşı şehrin çehresi farklıdır, kim bilir
Belki kucak açışındandır yetim rüzgarlara,
Ya da sadece dilencilerin kalışındandır belki
Saat kulesinin temsil ettiği zalimliğe yas tutacak yanında ...

Her gün doğumu o bildik çapkın gülümsemesini getirir
Oysa fenerler doymamıştır henüz gecenin müşfik kollarına
Sessiz sedasız geçer sokaklardan seher yeli, elleri cebinde
Kumrulara atılacak yemleri satan adam bile uyanmamıştır daha

Sormam ne işim var diye bu saatte burda, soranım mı var
Kediler bile yanıma uğramaz, tek bir şey takılır aklıma
Özler mi beni kordon, mahzunlaşır mı o hırçın dalgalar
Vapurlar grev mi yapar yokluğuma üzülüp acaba?

Değişir kahramanlar hikayeler sustuğunda, haberini aldım
Başkası ağlamış Karşıyaka´ya bakarak ben yokken koynunda
Olsun, affederim, o ki benim ilk sevdiğim, ilk gözağrım
Hangimiz hangimizi aldatmadık şu sefil dünyada...

Yarın doğum günümüz ve ben deliriyorum adım adım
Sendense hatırladığım deniz kokusu burnumda
Marquez sadece pazartesiye uygun görmüş ama aşkım,
Her gün kan kırmızıdır, ay yakar adamı yalnızlıkta...

Hep aynı kısır döngüde yiter ömrümüz umutlar yıkılınca
Merak ederim, hayat kimi bekler sevdanın saati durduğunda
Kim anlar acını, kimle paylaşırsın rüyalarını benden başka
Kim kalır yanına söylesene, mutsuzluğun şarkılardan aştığında..