ZERDÜŞT NE BUYURDU?

"Tanrı bir çiçeğe aşıktı
Onun için yarattı kainatı"

Bir deli adam adımlıyordu sokakları
Adımlarında deliliği yankılanıyordu adamakıllı

Kaçarcasına ilerlerken hatıralarından
Buydu,gördüğü herkese "merhaba"dan önce ilk lafı

Tuhaf tuhaf bakanlara inat,gülümsedi
Dünya ilk aşkın toz pembe heyecanlarına bile yabancıydı

"Güçlü olman gerek" dedi kendi kendine
"Şımartma geçmişini,bırak çiçeklenip solsun bir bir,her anı"

"Kimsin ki ağıt yakıyorsun yitik yıllara?
Kürek çekemez hiç bir ölümlü zamanın nehirlerine karşı"

Durdu birden,en çok gölgesi şaştı buna
Adamın yüz çizgilerinde nice baharlar istilacıydı

"Sanırdım ki mahşere dek parlayacaktır
Ama söndürdü bir çift sözü gökteki yıldızları"

'Sen de masum değilsin artık
Her ruhta aslında bir karanlıklar prensi saklı'

"Hiç anlamadı oysa ne denli sevildiğini
Demek buymuş en talihsiz cinayetimin cezası"

"Benim katili tanrının ey Zerdüşt!
Bilirsin,seven kimseyle paylaşamaz sevdasını"

"Ne dersin,yeşerir mi bir kez daha bu yürek
Yoksa kendim miyim çağların bilgeliğinin celladı?"

"Mutlu son sadece masallara yazılmış
bizim içinse gönüllü esaret,aşkın doğası..."

Bir deli adam adımlıyordu sokakları
Adımlarında deliliği yankılanıyordu,adam aslında akıllı

Kaçarcasına ilerlerken hatıralardan
Şuydu gördüğü herkesin ardından son lafı:

"Tanrı Fulya'ya aşıktı,
Onun için yarattı kainatı..."